Ana içeriğe atla

Delilik Paradoksu

Delilik paradoksu ihtimaller üzerine kurulu bir paradokstur.
Şöyle düşünelim;
Siz bir delisiniz, bunu bilebilir misiniz? Bilebileceğinizi iddia etseniz dahi bilemezsiniz. Hiç bir deli deli olduğuna inanmaz.
Aksini kanıtlamak için;
-Ben bir deli olsaydım tımarhanede olurdum...
+Belki de tımarhanedesiniz fakat düşüncelerini bile kontrol edemeyen bir birey olarak bunun farkında değilsiniz. Veya henüz dışarda
olmanızın nedeni sizin deli olduğunuzu fark etmemeleri olabilir.
-Elimde doktor raporları var ve deli olmadığımı söylüyorlar.
+O doktor raporlarında deli olduğunuz yazsa dahi buna inanmak istemeyen bir beyniniz var ise aldanıyor olabilirsiniz.
-Arkadaşlarım deli olmadığımı söylüyor.
+Deli olmadığınızı söyleyen arkadaşlarınız hayal ürünü olabilir ve bunun aksini kanıtlayamazsınız.
-Eğer deli olsaydım bunu anlardım.
+Eğer deli olsaydınız bunu anlamanız olanıksızdır çünkü beyniniz buna inanmaz.
-Bir kaç deli tanıyorum ve benden farklılar öyleyse onlar deli ben değilim.
+Deli olarak tanıdığınız arkadaşlarınız normal insanlar olabilir fakat sizin deli olmanız bunu görmenize olanak vermez.

Gibi gibi karşıt örnekleri rahatça çürütebileceğimiz bir paradoks olan Delilik Paradoksu insanın kendi içinde kaybolmasına neden
olabilir. Çünkü belki de siz delisiniz hatta bunları yazan ben bile bir deli olabilirim. Bunu asla çözülemeyecek bir paradoks olarak
düşündüm ve aslında gayet basit. Siz deliyseniz bunu bilemezsiniz ve bunun aksini kanıtlayamazsınız.

Yorumlar

Yorum Gönder

Çok okunanlar...

Henüz Ölmemişken

Henüz ölmemişken diye başladı yazısına, bir şeyler daha bırakmak istiyordu bu dünyaya. Kanser olduğunu öğrendiğinden itibaren karamsar bir halde oturup vahlanmak yerine tüm hayatı boyunca yazdığı eserlerin neredeyse iki katını yazmıştı. Yazmaya da devam ediyordu asla öleceğine inanmayan yazar. Daha yeni doğan bir bebekken başladı sancılarım diye devam etti. Haklıydı. Henüz yeni doğmuşken garip hastalıklar peşini bırakmıyor, hastane ona hapis oluyordu adeta. Geçmişine dair pek bir anı hatırlamayan yazar hastanenin her köşesini, her bakıcısını adeta ezbere biliyordu. Yattığı odayı, alamadığı nefesi, tüm dünyası olan oyuncaklarını… Yazar devam etti. Böyle gelip geçti seneler, ben dünyadan habersiz. Bağlamışlar her yerime kabloları, kelepçe gibi fakat hayatta kalmayı istediğimden şüpheliyim diyordu. O zamanlardan gördüğünü hissediyordu acıyı. Her seferinde ziyaretine gelen dedesinin ağlamalarından anlamıştı çok yaşamayacağını. Buna rağmen inat ettim ya, etmez olaydım. Şimdiye kadar bir şe
2 yorum
Devamı

Son Bir Şiir

Sevgilim, sevgim, sevincim, sevdiğim… Tüm gece ciğerlerime dolar gibi sıkışıyor göğsüm. Fabrika bacalarından çıkan tüm dumanları soluyorum sanki. O siyah renkli, içinde şimşekler kaçan bulutlar gitmiyor başımdan. Bir saniye olsun rahat nefes alamaz oldum artık. Her an ciğerlerimde bir ağrı, kalbimde bir sızı. Ölüp bırakmak istiyorum her şeyi. Diğer dünyadan benim için üzülecek bir kaç insanı izlemek istiyorum. Zor geliyorken sensiz yaşamak, seninle yaşamaktan da nefret ediyorum. Canımı yakıyorken seni sevmek, bir yanım senden hala vazgeçemiyor. Ne kadar kızsam da kendime bir faydasını görmedim henüz. Senden kaçıp kurtulmak istiyorum artık. Canımı yakmana izin veremem, vermemeliyim. Bundan çok sıkıldım biliyor musun? Sürekli kafamın içinde olmandan bıktım. Ben seni sevmiyorum. Artık sevmiyorum. Lütfen git artık. Bir hafıza kaybı yaşamayı bile göze alıyorum seni nasıl sevdiğimi, beni nasıl sevdiğini, sana olan aşkımı unutmak için. Her geçen gün artan bu yorgunluk ve bitkinlik senin
4 yorum
Devamı

Kirli Sokaklar

"Sokakta parçalanmaya mahkum bırakılmış birkaç hayat." Bunları yazmayı ben istemedim, bunları yazmaya beni Sokaklar zorladı. Bugün 14 Şubat 2021; Adım Jeff, Bugün 21 yaşındayım. Ölümümün üzerinden 3 sene geçti, cesedim hala soğuk sularda. Artık eskisi gibi mülteciler gelmiyor yanıma. Onları buldunuz, BENİ DE BULUN. Bugün 18 Kasım 2017; Bir hayalim daha yeşeremeden soldu günlük. Bu hayal bir futbol maçı veya başlayamayan bir aşk değil, bu hayatım olmasını istediğim müzik. Daha yeni başlamışken uğraşmaya bir araba kazasında bütün hayallerimin bitebileceği aklıma gelmemişti. Belki bir ilki başarabilirim ama bu işi dilsiz olarak yapmak olanaksız görünüyor. Babamı kazada kaybettikten sonra annemin yanına gittim. İlk defa onu bu kadar mutlu görmüştüm. Benim gelmeme miydi bu sevince yoksa babamın gitmesine mi anlayamamakla beraber hızlıca odama taşındım. Alışmamın zor olacağı şeyler belliydi, yeni bir okul, yeni bir hayat, yeni bir düzen ama alışmaktan asla
Yorum Gönder
Devamı