Yolum Sensiz (Deneme)

Uzun zamandır elime kalem alasım yok. Uzun zamandır nefes alasım bile yok aslında, bu Dünyada sensiz yaşamaya tahammülüm olmayışı gibi. İnat ya bu bir kaç şey karalamak istedim. Belki okursun, olur da bakarsan diye. Kafam her zamankinden daha karışık bil isterim. Kalbim her zamankinden daha yorgun atıyor sensiz. Artık son bir darbe gelse de dursam der gibi. Tek kanadı kırık bir martının uçmaya çalışması gibi. Dışarılarda bir yerde bekliyorsun beni eminim. Pembe bulutların üstünde belki, belki denizlerin dibinde. İnat ya bu inanıyorum hala bekleyişine. Bazen böyle bir can tutarsın ya elinde, kendini Tanrı gibi hissedersin o an. O tuttuğun şeyin kaderi senin ellerinde olur, o an sen ne istersen o olur. Uzun zamandır canım iki dudağının arasında. İnat olduğu burdan belli. Ne yaşatıyorsun ne öldürüyorsun beni. Uzun zamandır arafta kalmış bir ruh gibiyim. Elimin kaleme gitmemesi bundan belki. Gitse ne yazacak bilmiyor. Bir yanı geleceğin umuduyla yemyeşil, diğer yanı gelmemeni dilerken uçurumun başında. Can ya bu, verilmiyor kolay kolay. Gelip üflesen düşecek haldeyim. Dokunsalar ağlamam ama düşersem kalkamaz gibiyim. Aşk ya bu, ne olacağını kestiremiyor insan. Ne olursa olsun kestiremiyor insan. Bir kanser olsaydın keşke vücudumda, tümör, kist olsaydın. O zaman ya öldürürsün ya bitersin. Ama aşk ya bu, ne öldürüyor ne de bitiyor. Sen sen olalı beni böyle görmemişsindir belki. Hastalıklardan kaçtım, engellerden kurtuldum, ateşlerden çıktım da yaşamak için, senin bir gülüşünde öldüm. Bunları okurken belki gözyaşı dökersin, dök. Belki kahrından ölüp gidersin, öl. Nefret ya bu, bazen aşk bile geçemiyor önüne. O canı al şimdi iki dudağının arasına, öl de. Öl ki kurtulayım senin yüzünden, aşkından, bakışından, nefretinden, bıraktıklarının yükünden. Sırtımda bir kambursun sen de. Atmak istesem atamam ama bir yandan alışmışım seninle yaşamaya. Şimdi öl de tekrar. Sen öl ki sevdiğin, uğruna öldüğün yaşasın. Bir nefes daha alma, aldığın son nefes yazdıklarım uğruna harcansın...