Uzun yıllar önce Lelouch adında imparatorluğa baş kaldırmış ünlü bir savaşçı vardı. İmparatorluğun elinden uzun uğraşları sonucu kaçan bu dev savaşçı, baygın bir halde adada bulunur. Son hatırladığı şey ise duygusuz ve sadece intikam yemini etmiş bir insan olduğudur.
Lelouch adada bulunduğunda üzerinde gümüş rengi bir maske, belinde palaları, mor gözleri ve beyaz saçları olan bir adamdı. Gözlerini tekrar açtığında bayılmamak için vücudunu kıstırarak etrafını izlemekteydi. Çamurdan bir evin içinde baş ucunda palaları rahat bir yatakta uzanmaktaydı. Kendine tam anlamı ile geldiğinde yataktan tek bir hareket ile zıplayıp palalarını kemerine takmış maskesini aramaktaydı gözleri. Maskesini bulamayınca içinden bir parça yok olmuş gibi hisseden bu duygusuz insan adada çok garip şeylerin döndüğünü düşünmüştü.
Saatler sonra evden çıktığında dışarıda yüzlerce eski dünyadan kaldığı söylenebilecek ilkel insanlar g
gördü. Herkes bir anda başına toplanmıştı. İlgiden nefret eden bu adam birkaç adım geri çekilse de peşini bırakmadılar ve duvara dayanana dek üstüne yürüdüler. Artık dayanamayan Lelouch elini bir anda palalarına attığında ise karşısında ona anlamsız gözlerle bakan insanlardan bir şey görmedi. Adeta duyguları geri dönen Lelouch onlara kıyamayacağını anlayıp ellerini geri çekmişti. Aralarından adeta gözleri parlayan, saçları altın gibi, o gülleri andıran kokusu ile bir kız çıkmıştı. Ada da yaşayan kabilenin başkanı Lunel'di bu güzel prenses. Amaçlarının ona yardım etmek olduğunu açıkladı. Ününün henüz buralara gelmediğini düşünen Lelouch tam rahatlamıştı ki bir anda içinde bir kıpraşma hissetti. Adeta kaybettiği duygularını tekrar kazanıyordu. Bunun iyi mi kötü mü olduğunu anlayamadan aşık olduğunu hissetmişti Lelouch.
Lelouch akşam ateşi başında ayinin ortasında aklına maskesinin kaybolduğu gelince bir anda duraksadı. Hemen Lunel'in yanına giderek bu maskeyi sordu ama bulunduğunda üzerinde sadece palalarının olduğu maskenin olmadığın cevabını aldı. Maskenin denizde sürüklenirken düşmüş olabileceğini düşünen Lelouch burada yepyeni bir yaşam kurmayı düşünmüştü. O maske adeta onu sembolize eden bir eşya, hayatından bir parça gibiydi. Onsuz artık eski Lelouch olamayacağını anlayan güçlü savaşçı o günden sonra herkese adının Zero olduğunu söyledi. Kendine yeni bir kişilik ve yeni bir hayat şansı sunulmuş Lelouch artık intikam yemininden arınmış sade bir insan olarak yaşamına devam etmekteydi. Uzun günler böyle geçen ve Lunel ile ciddi hissetmeye başlayan Lelouch tüm bir hayatını böyle geçirebileceğini düşünmüştü.
"Ben, dostunun kanını yerde bırakmayan, intikamını asla unutmayan, savaşçıların kralı Lelouch. Bu zamandan sonra ne bir intikam ne de bir savaş da kullanmayacağım palalarımı. Bundan sonraki tek hayatımın Lunel olması ve mutlu, huzurlu bir yaşam üzerine sana yalvarırım Tanrım.
Uzun zaman geçmişti ve Lelouch artık eski hayatını tamamen unutmuş yeni yaşamına adapte olmuştu. Bu uzun sürede Lunel ile evlenen savaşçının bir de çocuğu olmuştu. Gözleri mor, gözbebekleri kum saati şeklinde bir çocuktu. Bir gün avlanmaya çıkan Lelouch ormanın derinliklerinde benliğini temsil eden maskeyi görmüştü. Maskeyi eline aldığı anda eski yaşamından bazı şeyleri hatırlamaya başlamıştı Lelouch. Çektiği işkenceleri, gördüğü eziyetleri, aç susuz kaldığı onlarca günü. İntikamı kabarmıştı tekrar savaşçının lakin mutlu hayatını bozmak istemediğinden maskeyi kemerine takarak avlanmayı yarıda kesip geri döndü.
Yıllar geçti, oğlu büyüdü, kendi yaşlandı, ada gelişti. Artık avlanmaya oğlu Kripton ile gitmekteydi. Gene böyle bir avda avladıkları o kocaman geyiği taşımak Kripton'a düşmüştü. kendisi avlanmaya devam eden Lelocuh oğlunu köye yalnız başına göndermişti. Saatler sonra bile bir şey bulamayan yaşlı ama hala en güçlü olan savaşçı köye dönmek üzere tepeye çıkıp gözleriyle köyü aradı. Köyü gördüğünde ise adeta tüm gökyüzünün sarmış olan dumanı görmüştü. Bir çita misali koşarak köye doğru ilerledi. 1 saat sonra köye varan Lelocuh'un gözleri hemen eşi ve çocuğunu aramaktaydı ki ağaca asılmış bir şekilde bulana dek. Kendini tutamadı Lelocuh etrafa saldırmaya başladı kendinden geçmişti ayıldığında ise başında sadece bir kaç köylü vardı. Her şeyi dinledi Lelocuh lakin köylüler sadece bir geminin gelip onlara saldırdığını söylüyorlardı. O anda yerde bir rozet gördü Lelocuh. Bu imparatorluğa ait bir rozetti. O an anlamıştı her şeyi onların yaptığını. Yere yığıldı bir anda ve yemin etmeye başladı Lelocuh; "Yemin olsun ki intikamımı ölene dek diri alana dek sıcak tutacağım. Yemin olsun ki karıma ve çocuğuma yapılanların hesabını Tanrıdan önce soracağım. Yemin olsun ki burada tek bir kılıç çekmiş her insana palalarımla ödeteceğim. Ve yemin olsun ki bunu yapana dek hiçbir duygu sahibi olmayacağım." Bu yeminlerden sonra hemen işe koyulup küçük bir sandal yapımına başladı Lelouch. Yüzünde kirden kararmış gümüş rengi maskesi, belinde ise kilometrelerce uzaktan parlayan palaları. Sandal yapımı bittiğinde ise yanına yiyecek ve birkaç parça eşya alan savaşçı derhal uzaklaşmıştı köyden.
Günler geçti, aylar geçti ama sonunda bir kara parçasına rastladı Lelouch. Susuzluktan ölmek üzere olan savaşçı kendini karaya zor atmıştı. Onu gören balıkçılar hemen yanına gelip ona yemek ve su ikramında bulundular. Onlar işçi emekçi ve savaşçı tarafındaydılar, maskesinden tanınmıştı Lelouch. Karnını doyuran savaşçı bir dakika dahi dinlenmeden çıktı bir hışımla. İmparatorluğun yolu gözükmüştü ona lakin böyle içerisi girmesi eski gücü yerinde olmayan savaşçının ölümüne sebep olabilirdi. Maskesini gizleyen ve palalarını katlayan savaşçı bir köylü kılığında geçmişti imparatorluktan. Her ay düzenlenen imparatora saygı günü için beklemeye koyulmuştu Lelouch. Herkes imparatora çiçek, yemek, elmas gibi değerli eşyalar verirken savaşçı ona ölümü verecekti iki adet palasıyla. O gün gelip çatmıştı. Sırada beklemekteydi Lelocuh. Herkes ağlaya ağlaya imparatora birkaç hediye verirken onun gözlerinden intikam ateşi fışkırmaktaydı. Sıra savaşçıya gelmişti. Elinde çiçeğe benzer palasıyla tam gözlerinin içine baktı imparatorun. İmparator bir şeyler sezmiş gibi olmuştu lakin her şey için çok mu geçti ?
Yorumlar
Yorum Gönder